Nieuwe aanwinsten

Kapitaal werk van de schilder Harry Maas (1906-1982) of voluit Harry Frans Hubert Maas kreeg als jongen tekenlessen en sluit zich op latere leeftijd aan bij verschillende kunstkringen. Eén daarvan is de Eindhovensche Schetsclub waar onder andere naaktmodellen worden getekend. Harry Maas z’n werken zijn regelmatig op exposities en tentoonstellingen van de verenigingen te zien, evenals op landelijke tentoonstellingen. Vanaf de jaren ’50 exposeert Harry Maas weinig, zijn schilderijen verkoopt hij via verschillende kunsthandelaren.’Tot het werk van Harry Maas behoren verschillende portretten, naakten, stadsgezichten en enkele landschappen.

Prijs € 3000,-

De laatste 15 jaar van zijn leven was de op 17 oktober 1935 overleden kunstschilder Louis Jacob Hartz woonachtig in Heemstede op het adres Amaryllislaan 6, vlakbij de schilder-componist G.H.G. von Brucken Fock (wonende op nummer 14) en in de buurt van de destijds befaamde schilder van landschappen en bloembollenvelden A.L.Koster die vanaf 1924 tot zijn overlijden in 1937 in de Koediefslaan domicilie hield. Louis Hartz, van Joodse herkomst, is op 9 november 1869 geboren in de Amsterdamse jodenbuurt als zesde zoon van een beursman en met verschillende familieleden in de diamanthandel. Als kind van vijf jaar schilderde hij al veldslagen, in een periode dat de verhalen over de Frans-Duitse oorlog naklonken. Op de lagere school toonde Hartz reeds aanleg voor de tekenkunst en op 17-jarige leeftijd deed hij eindexamen op de Rijksacademie van Beeldende Kunst, waar hij les kreeg van o.a. August Allébé (1). Het gaf hem recht gevende op deelname aan een wedstrijd om de Prix de Rome. Favoriete thema’s werden strandgezichten, landschappen, portretten en figuren, stillevens en bloemen.

Zoals Mesdag de Haagse School-schilder is van de zeegezichten, zo is Louis Apol die van de winterlandschappen. Zijn landschappen vond Apol in de omgeving van Den Haag en Arnhem. Met soms in de lucht de zacht oranje gloed van de avondzon, zijn de winterlandschappen stemmingsbeelden die de sfeer van de romantiek verenigen met de techniek van het impressionisme. De mens speelt een ondergeschikte – of soms geen enkele – rol: alle aandacht gaat uit naar de natuur. Louis Apol kreeg al vroeg privéles in schilderen. Van koning Willem III ontving hij een studiebeurs om zijn talent verder te ontwikkelen. Vanaf 1869 nam Apol deel aan tentoonstellingen in binnen- en buitenland. Zijn winterlandschappen werden regelmatig bekroond.

Prijs € 12,500,-

Het werk van Jan Rijlaarsdam is zeer herkenbaar. Hij schilderde stadsgezichten en café en barscènes in een vlot-impressionistische stijl en aanvankelijk in een palet dat sterk doet denken aan dat van zijn stadgenoot Breitner. Later wordt zijn werk kleuriger. Opvallend is zijn voorkeur voor de zelfkant van het stadsleven. Muzikanten, straatventers, clochards en prostituees komen vaak op zijn schilderijen voor. Werk van de schilder is o.a. te vinden in het Singer Museum in Laren.

Prijs € 2450,-

In plaats van kunstschilder werd Bernardus Johannes Blommers bijna lithograaf in de drukkerij van zijn vader. Hier kwam verandering in toen hij in 1863 lessen begon te volgen aan de Haagse Tekenacademie en daar Willem Maris ontmoette. Via hem kwam Blommers in contact met andere kunstenaars. Op het strand van Scheveningen raakte Blommers toevallig aan de praat met zijn grote voorbeeld Jozef Israëls, een ontmoeting die zou leiden tot een levenslange vriendschap. Omdat Israëls ruim twintig jaar ouder was, en al een gevestigde reputatie had opgebouwd als grondlegger van de Haagse School, werd hij ook een belangrijke raadgever van Blommers.

Zowel Blommers als Israëls waren echte figuurschilders. Vaak schilderden zij deze figuren tegen de achtergrond van een landschap, interieur of een strand. De strandgezichten, meestal in de omgeving van Scheveningen en Katwijk ontstaan, zijn ook nu nog het meest geliefd. Overigens bestaat tussen beide schilders een verschil in de benadering van dit onderwerp. Israëls legde vooral de nadruk op het harde bestaan van het vissersleven: het zwoegen, het harde werk en het gemis van vrouw en kinderen als vader op zee was. De gezichten van zijn figuren zien er, ook bij de jonge kinderen, meestal wat triest uit. Blommers daarentegen zag Scheveningen van de zonnige kant. Hij genoot van het observeren van de aanmerende pinken, schelpenvissers en de zorgeloze, spelende kinderen. Als vader van een groot gezin raakte hij vertederd door de aanblik van deze peuters, voorzichtig lopend over het zand, of spelend met een speelgoedbootje.

Blommers schilderde ook taferelen ontleend aan het vissersleven. Zijn interieurs en figuurstukken werden veel naar het buitenland verkocht. Zijn landschappen en strandgezichten met vissers en vissersvrouwen waren meer geliefd in Nederland. Het vroegere werk van Blommers kenmerkt zich door de precieze tekening. De figuren hebben sterk omlijnde contouren, de details van kleding en meubels zijn duidelijk uitgewerkt, qua opvatting ligt dat werk dichter bij de romantiek dan bij het impressionisme. Later werd zijn penseelstreek vrijer, losser en werden kleur en lichtval meer bepalend. Zijn palet verschoof naar zachte tinten groen, blauw, geel en oker, die met name in zijn strandgezichten schitterend tot uitdrukking komen.

Het werk van Bernardus Blommers werd enorm gewaardeerd. Reeds in 1868 won hij een gouden medaille op de Haagse tentoonstelling. Daarna zouden nog vele onderscheidingen in binnen- en buitenland volgen. Veel van zijn schilderijen en aquarellen vonden hun weg naar het buitenland, onder andere naar Engeland, Schotland, Canada en de Verenigde Staten. Zo mocht hij grote spoorwegmagnaten als James Staats Forbes en John Reid tot zijn klanten rekenen. In 1904 bezocht Blommers Amerika en werd zelfs door de toenmalige president Theodore Roosevelt ontvangen. Omgekeerd kwamen veel Amerikanen tijdens hun Europese reis naar Nederland om Blommers persoonlijk te ontmoeten.

Prijs € 4500,-